Τον 19ο αιώνα άρχισε η οχύρωση της περιοχής καθώς ήταν στρατηγικής σημασίας για την άμυνα της Θεσσαλονίκης(σημείο εισόδου του κόλπου) Από τα οχυρωματικά έργα που σώζονται στην περιοχή είναι ο Φάρος του Αγγελοχωρίου που βρίσκεται στην ακμή του Μεγάλου Εμβόλου (καρά-μπουρνού) και έχει χαρακτηρισθεί ως Διατηρητέο Νεότερο Μνημείο Βιομηχανικής Κληρονομιάς και συμπεριλαμβάνεται στους 25 διατηρητέους φάρους της Ελλάδας.
Κατασκευάσθηκε από Γερμανούς τεχνικούς κατόπιν παραγγελίας των Οθωμανών το 1864 από συμπαγείς πλίνθους, όπως οι καμινάδες των πρώτων βιομηχανικών κτηρίων της Θεσσαλονίκης. Μπροστά του, στην ακμή της βόρειας βραχώδους ακμής του μεγάλου εμβόλου, το 1883-1885 έχτισαν Οχυρά (Ναυτικά Οχυρά).
Στην περίοδο της κατοχής οι Γερμανοί μετέτρεψαν τα οχυρά σε πολυβολείο λόγω της στρατηγικής τους θέσης στο ύψωμα, στην είσοδο του κόλπου, με αποτέλεσμα να προκληθούν ζημιές οι οποίες αποκαταστάθηκαν μετά τον πόλεμο.
Η θέα από το μεγάλο έμβολο είναι εκπληκτική καθώς φαίνεται όλος ο Θερμαϊκός, ο Όλυμπος και το Αιγαίο.
